IUVAN s. IUVANUS

IUVAN s. IUVANUS

; non semel apud Galbertum in Vita Car. Com. Flandriae, pro Iohannes: quâ notione etiam vocem hanc usurpant passim Dalmatae, Hungari et Mosei. Sic λ᾿βάνηξ, apud Cantacuzen. l. 1. c. 36. et 57. λ᾿´βαγκος, apud Nicetam Choniatem. Vide Hist. Australem A. C. 1289. et 1296. laudatam C. du Fresne in Gloss.